Coma of coma-aberratie

[Ton Dix]

Coma of coma-aberratie is een fenomeen dat zichtbaar is in de periferie van een beeld dat wordt geproduceerd door een lens die is gecorrigeerd voor sferische aberratie. Bij dit fenomeen komen lichtstralen die onder een hoek aan de rand van de lens binnenvallen, samen in de vorm van een komeet in plaats van op het gewenste punt. Vandaar de naam. De komeetvorm is radiaal gericht, waarbij de staart van de komeet naar het centrum of naar de rand van de lens is gericht. De resulterende vaagheid aan de randen van het beeld wordt comatische schittering genoemd. Coma-aberratie, die zelfs kan optreden in lenzen die een punt op de juiste wijze als een punt op de optische as weergeven, wordt veroorzaakt door een verschil in breking tussen lichtstralen van een punt buiten de as die door de rand van de lens vallen, en de hoofdlichtstraal uit hetzelfde punt die door het centrum van de lens valt. Coma-aberratie neemt toe naarmate de hoek van de hoofdlichtstraal groter wordt en leidt tot een vermindering van het contrast aan de randen van het beeld. U kunt dit verbeteren door voor de lens een kleiner diafragma te kiezen. Coma-aberratie kan tevens leiden tot schitteringen in de vage gebieden van een beeld, hetgeen een onplezierig effect oplevert. De eliminatie van sferische aberratie en coma-aberratie voor een voorwerp op een bepaalde afstand wordt aplanatisme genoemd. Een lens die voor deze effecten is gecorrigeerd, wordt een aplanaat genoemd.

zie ook: onderwerp sferische aberratie

Bron: Canon.nl